ศตวรรษแห่งความเฉลียวฉลาดและความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีสอนให้เราอ่านเรื่องราวในยีนของเรา
ในเดือนตุลาคม 1990 นักชีววิทยาได้เริ่มดำ สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ไม่มีขั้นต่ำ เนินการอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับหนึ่งในความพยายามทางวิทยาศาสตร์ที่ท้าทายความสามารถที่สุดแห่งศตวรรษ นั่นคือการอ่านหน่วยย่อยทางพันธุกรรมจำนวน 3 พันล้านคู่ นั่นคือ A, T, C และ G ซึ่งประกอบเป็นหนังสือสอนมนุษย์
โครงการนี้สัญญาว่าจะเปิดโปงความเข้าใจของเราเกี่ยวกับชีววิทยาพื้นฐาน เปิดเผยความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบชีวิตมากมายบนโลกใบนี้ และเปลี่ยนแปลงการแพทย์ผ่านข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับโรคทางพันธุกรรมและการรักษาที่เป็นไปได้ เมื่อมีการประกาศร่างหนังสือคำแนะนำในปี 2543นักวิทยาศาสตร์ที่ได้อ่านจดหมายทุกฉบับโดยพื้นฐานแล้ว ประธานาธิบดีบิล คลินตันเรียกมันว่า “ความสำเร็จอันน่าทึ่งและอ่อนน้อมถ่อมตน” และคาดการณ์ว่ามันจะ “ปฏิวัติการวินิจฉัย การป้องกัน และการรักษาส่วนใหญ่ ถ้าไม่ใช่ทั้งหมด , โรคของมนุษย์”
แม้แต่การฝันถึงความพยายามดังกล่าวก็ขึ้นอยู่กับการค้นพบครั้งก่อนหลายทศวรรษ ในปี ค.ศ. 1905 นักชีววิทยาชาวอังกฤษ วิลเลียม เบตสันผู้ซึ่งสนับสนุนการทำงานของพระสงฆ์ชาวออสเตรีย เกรเกอร์ เมนเดล เสนอคำว่า พันธุศาสตร์ สำหรับสาขาวิชาใหม่ที่เน้นเรื่องพันธุกรรมและความผันแปร ในช่วงต้นทศวรรษหน้า นักชีววิทยาชาวอเมริกัน โธมัส ฮันต์ มอร์แกน และเพื่อนร่วมงานของเขาได้แสดงให้เห็นว่ายีนถูกส่งต่อไปยังโครโมโซม นักชีวเคมีศึกษา DNA มาเกือบสามในสี่ของศตวรรษแล้วเมื่อ Oswald Avery และทีมของเขาที่ Rockefeller Institute ในนิวยอร์กซิตี้ช่วยสร้างในปี 1940 ว่า DNA เป็นสารพันธุกรรม และบางทีสิ่งที่น่าสังเกตและโด่งดังที่สุดในปัจจุบันคือการค้นพบโครงสร้างเกลียวคู่ของ DNA ในปี 1953โดย James Watson และ Francis Crick จาก University of Cambridge และ Rosalind Franklin และ Maurice Wilkins จาก King’s College London
แต่เมื่อร่างหนังสือคำแนะนำได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกโดยอิสระโดยกลุ่มนักวิชาการและห้องปฏิบัติการของรัฐบาลระดับนานาชาติที่เรียกว่าโครงการ Human Genome และบริษัทเอกชน Celera Genomics ที่นำโดย J. Craig Venter ข้อความดังกล่าว “โดดเด่นสำหรับสิ่งที่เราทำไม่ได้” ไม่เห็นสิ่งที่เราทำ” Science Newsรายงาน ( SN: 2/17/01, p. 100 ) มียีนน้อยกว่าที่คาดไว้มาก ทำให้เป็นปริศนาว่า DNA ที่เหลือทั้งหมดมีไว้เพื่ออะไร
ในทศวรรษที่ผ่านมา นักวิทยาศาสตร์ได้ไขปริศนาบางอย่าง เช่น การระบุโฮสต์ของยีน ที่ไม่ได้สร้างโปรตีนแต่ยังคงมีความจำเป็นในร่างกาย นักวิจัยคนอื่นๆ ได้ค้นหาหนังสือคำแนะนำเพื่อค้นหาวิธีการรักษาใหม่ๆ สำหรับโรคต่างๆ และค้นหาว่าเราทุกคนมีความเกี่ยวข้องกันอย่างไร ไม่ใช่แค่ผู้คน แต่รวมถึงทุกชีวิตบนโลกใบนี้ ทั้งในอดีตและปัจจุบัน
เพื่อสำรวจว่าความเข้าใจของเราเกี่ยวกับ DNA ของเรามาไกลแค่ไหนTina Hesman Saey นักเขียนอาวุโสของ Science Newsและนักข่าวชีววิทยาระดับโมเลกุลได้พูดคุยกับEric Greenผู้อำนวยการสถาบันวิจัยจีโนมมนุษย์แห่งชาติที่สถาบันสุขภาพแห่งชาติในเบเทสดา Md. Green เริ่มต้นด้านจีโนมในห้องทดลองของ Maynard Olson ที่ Washington University ใน St. Louis ซึ่งเป็นผู้บุกเบิกในสาขานี้ ในขณะเดียวกัน เซย์ก็เป็นนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาสาขาพันธุศาสตร์ระดับโมเลกุลที่ทำงานอยู่ในห้องโถง เธอจำได้ว่าเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่จัดลำดับยีนของแบคทีเรีย 50 ถึง 100 หน่วยย่อยหรือเบสเคมีในแต่ละครั้ง “ใจของฉันปลิวไปกับความคิดที่ว่าคุณสามารถรวบรวมฐาน 3 พันล้านได้” บทสนทนาที่ตามมาซึ่งได้รับการแก้ไขเพื่อความยาวและความชัดเจน จะมองย้อนกลับไปที่โครงการและไปข้างหน้าถึงสิ่งที่เหลืออยู่เพื่อเรียนรู้ — อลิซาเบธ ควิลล์
จุดเริ่มต้นความทะเยอทะยาน
เซย์:ความทรงจำแรกของฉันเกี่ยวกับโครงการจีโนมมนุษย์คือตอนที่ฉันยังเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยเนแบรสกาในลินคอล์น และฉันจำได้ว่าวอลเตอร์ กิลเบิร์ตผู้ได้รับรางวัลโนเบลมาและพูดคุยเกี่ยวกับโครงการนี้ เขาเสนอแนวคิดที่กล้าหาญจริงๆ ในการหาลำดับเบส 3 พันล้านคู่ในจีโนมมนุษย์ — ดีเอ็นเอทั้งหมดของเรา หลังจากการบรรยายของกิลเบิร์ต ฉันก็เดินกลับไปที่ห้องแล็บกับอาจารย์สองคน และพวกเขาพูดว่า “สิ่งนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นได้ มันจะใช้เงินมากไป ไม่มีทางที่เราจะสามารถทำได้” แล้วคุณดึงมันออกมาได้อย่างไร?
กรีน:ตอนที่โครงการจีโนมเริ่มต้นในเดือนตุลาคม 1990 ฉันกำลังทำงานในแล็บจีโนมล้ำสมัยที่มหาวิทยาลัยวอชิงตัน เราเป็นหนึ่งในกลุ่มที่ได้รับทุนสนับสนุนกลุ่มแรกๆ ที่เข้าร่วมในโครงการจีโนมมนุษย์ เรามีแนวคิดบางอย่างเกี่ยวกับวิธีการเริ่มต้น และเราไม่รู้จริงๆ ว่าเราจะดึงมันออกมาได้อย่างไร
เป็นวิสัยทัศน์ที่ดึงดูดใจอย่างท่วมท้นว่าทำไมสิ่งนี้จึงสำคัญที่ความกระตือรือร้นที่กระฉับกระเฉงในหมู่นักวิทยาศาสตร์อย่างฉันไม่เพียงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงหน่วยงานระดมทุน รัฐบาล กองทุนเอกชนจากทั่วโลกที่กล่าวว่า “สิ่งนี้ดูเป็นไปไม่ได้ เหมือนเอาคนไปเหยียบดวงจันทร์ แต่ดูสำคัญมาก เราจะคิดออก” ดังนั้นมันจึงเป็นหนึ่งในสถานการณ์เหล่านี้ที่คุณแค่หาคนที่เหมาะสมมาถูกที่ หาทรัพยากร จัดระเบียบพวกเขา เต็มใจที่จะทำสิ่งต่าง ๆ ให้แตกต่างออกไป จากนั้นค่อยคิดออก
เซย์:ฉันได้เห็นสิ่งนี้เพราะฉันเป็นนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาที่มหาวิทยาลัยวอชิงตัน ในห้องแล็บที่จัดลำดับจีโนมของยีสต์ ห้องทดลองของ Robert Waterston ซึ่งได้รับทุนสนับสนุนครั้งแรกจากโครงการ Human Genome อยู่ตรงข้ามห้องโถง พวกเขาเริ่มต้นด้วยC. elegansซึ่งเป็นจีโนมของพยาธิตัวกลม ฉันจำได้ว่าพวกมันเริ่มอย่างมีระเบียบ โดยทำแผนที่ยีน จากนั้นจึงจัดลำดับแต่ละส่วน เดินหน้าต่อไป แต่แล้ว ในช่วงปลายยุค 90 มีการปฏิวัติการจัดลำดับปืนลูกซองซึ่งนำโดย Craig Venter บุคคลที่มีความขัดแย้ง คุณเพียงแค่ฉีกจีโนม โยนมันทั้งหมดลงในเครื่องจัดลำดับ แล้วรวมเข้าด้วยกันในคอมพิวเตอร์ ช่วยได้มากไหม? สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ไม่มีขั้นต่ำ
