เขาบอกว่าเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมและยอดเยี่ยมที่ทุกคนที่เกี่ยวข้องและเป็นอาสาสมัครและทำงานร่วมกับ Empowerment Square มีแนวทางสองด้าน “พวกเขากังวลมากที่สุดเกี่ยวกับการส่งเสริมการรู้หนังสือและความก้าวหน้าในหมู่ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ในแฮมิลตัน – ผู้ลี้ภัย ผู้อพยพ คนผิวดำ ชาวมุสลิมและคนอื่นๆ ยินดีต้อนรับทุกคน สอนฟรีทุกคน และนั่นเป็นเพียงส่วนหนึ่งของงานของพวกเขาซึ่งยอดเยี่ยม สมจริง และสัมผัสได้อยู่แล้ว”ผู้เขียนบรรยายว่างานขององค์กรมีความสำคัญต่อเยาวชน“นอกเหนือจากนั้น Empowerment Squared ยังมีโปรแกรมที่ยอดเยี่ยมนี้ซึ่งฉันอยากจะรับรองและสนับสนุนในทุกสิ่งที่ฉันทำได้และสนับสนุนศูนย์การเรียนรู้ห้องสมุดใน Paynesville ในไลบีเรีย
ฉันคิดว่าสิ่งสำคัญ
คือต้องจำไว้ว่านี่จะเป็นศูนย์การเรียนรู้ห้องสมุดสาธารณะแห่งแรกในไลบีเรีย ฉันคิดว่าสิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่าที่นี่จะเป็นศูนย์การเรียนรู้สาธารณะแห่งแรกในไลบีเรีย”นายฮิลกล่าวว่าสิ่งสำคัญคือต้องรู้ว่าโครงสร้างพื้นฐานทางสังคมมีความสำคัญเพียงใด“คุณรู้ว่าบางครั้งการดึงดูดความสนใจของโลกเมื่อพูดถึงความอดอยากหรือวิกฤตที่เกี่ยวข้องกับชีวิตและความตายนั้นง่ายกว่าการมีส่วนร่วมในการพัฒนาและโครงสร้างพื้นฐานที่ยาวนานเพื่อยกระดับสังคมนั้น”
“ฉันคิดว่าปัจจัยหลักประการหนึ่งของอารยธรรมคือการแสดงให้เห็นว่าเรามีส่วนร่วมอย่างแข็งขันทั้งกับผู้คนในชุมชนของเราและผู้คนทั่วโลก บางครั้งอาจเป็นพรมแดนของประเทศ เราทุกคนเป็นพี่น้องกันบนโลกใบนี้”
Ms. Cyvette Gibson นายกเทศมนตรีเมือง Paynesville ซึ่งเป็นชุมชนที่คาดว่าจะได้ประโยชน์จากศูนย์ ได้ขอร้องผู้บริจาคให้ช่วยทำให้แน่ใจว่าศูนย์และวิสัยทัศน์ของ Leo กลายเป็นความจริง
โดยปกติแล้ว
เป็นเรื่องยากมากสำหรับครอบครัวที่จะจ่ายค่าเล่าเรียนให้กับเด็กผู้หญิง เพราะพวกเขาเห็นว่ามีความจำเป็นในการลงทุนเพื่อเด็กผู้ชายมากกว่าเมื่อเทียบกับเด็กผู้หญิง”
“เรามีการลงทะเบียนเรียนสำหรับเด็กผู้หญิงที่ 140,000 คน การลงทะเบียนของผู้หญิงคือโรงเรียนมัธยมปลาย 21,269 คน เรามีเด็กผู้หญิง 119,000 คนออกจากโรงเรียนประถมเพราะไม่สามารถเข้าถึงการศึกษาเพิ่มเติมได้”
Islyn Yoryor วัย 17 ปี เล่าว่าการให้คำปรึกษาและการสอนที่ Empowerment Squared ช่วยหล่อหลอมเธอให้เป็นคนที่ดีขึ้นได้อย่างไร“แม้ว่าฉันจะเกิดในค่ายผู้ลี้ภัยในกานา แต่ฉันก็ไม่เคยเข้าใจอย่างถ่องแท้ว่าการมาจากไลบีเรียหมายถึงอะไร และจะส่งผลกระทบต่อชีวิตฉันอย่างไรแต่ทุกอย่างเปลี่ยนไปในปี 2013 เมื่อแม่ของฉันเริ่มพาฉันและน้องสาวตัวน้อยไปไลบีเรีย หลายอย่างโดนใจ ขาดแคลนน้ำสะอาด ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีการรักษาพยาบาล
แต่สิ่งสำคัญที่ทำให้ฉันสะดุดใจมากที่สุดคือการขาดถนนอย่างน่าตกใจ การขาดการศึกษา การขาดไฟฟ้าเมื่อเด็กสาวมารวมตัวกันเพื่อศึกษาหาความรู้ และเด็กสาวที่กล้าท้าทายทุกสิ่ง ส่งผลให้เด็กผู้หญิงอย่างฉันหลายคนต้องออกจากโรงเรียนกลางคันและตั้งท้องเป็นวัยรุ่น”
