เมื่อวันที่ 5 มิถุนายนพ.ศ. 2515 การประชุมสหประชาชาติเรื่องสิ่งแวดล้อมจัดขึ้นครั้งแรกที่กรุงสตอกโฮล์ม ประเทศสวีเดน ซึ่งมีประมาณ 150 ประเทศ รวมทั้งไลบีเรีย รวมตัวกันเพื่อพัฒนาแนวทางการดำเนินการด้านสิ่งแวดล้อมโดยรัฐบาลและองค์กรระหว่างประเทศสามสิบปีต่อมา ไลบีเรียก้าวไปอีกขั้นด้วยการจัดตั้งหน่วยงานคุ้มครองสิ่งแวดล้อมโดยสภานิติบัญญัติเมื่อวันที่ 26 พฤศจิกายน 2545 เพื่อปรับปรุงสภาพแวดล้อมทางกายภาพ คุณภาพชีวิต และสภาพความเป็นอยู่ทางเศรษฐกิจและสังคมในปัจจุบันและอนาคต รุ่น
ปีที่แล้ว ซึ่งครบรอบ 50 ปี
นับตั้งแต่การประชุมที่สตอกโฮล์ม ไลบีเรียเป็นหนึ่งในกว่า 50 ประเทศที่ให้พลเมืองและผู้มีส่วนได้ส่วนเสียอื่น ๆ มีส่วนร่วมในการสะท้อนความพยายามในการจัดการสิ่งแวดล้อมของประเทศ ตลอดจนระบุลำดับความสำคัญสำหรับ 50 ปีข้างหน้า และประเด็นการจัดการขยะโดยเฉพาะการจัดการขยะพลาสติกอยู่ในลำดับความสำคัญสูง
ในขณะที่เราเฉลิมฉลองวันสิ่งแวดล้อมโลกในปีนี้ การให้ความสำคัญกับการจัดการกับมลพิษพลาสติกเป็นสิ่งที่เหมาะสม ภายใต้แคมเปญ #BeatPlasticPollution พวกเราในไลบีเรียต้องร่วมกันหาทางออกเพื่อต่อสู้กับปัญหาที่แพร่หลายนี้
มีการประมาณว่าทั่วโลกมีเพียงร้อยละ 9 (9%) ของพลาสติกที่ผลิตได้ 300 ล้านตันในแต่ละปีเท่านั้นที่ถูกรีไซเคิล ทั่วโลก พลาสติกแบบใช้ครั้งเดียวคิดเป็น 91% ของพลาสติกทั้งหมดที่ผลิตได้ และคาดว่าการผลิตจะเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในอีกสองทศวรรษข้างหน้า ขยะพลาสติกมากกว่า 30% จบลงที่ระบบน้ำ โดยมีการคาดการณ์ว่าจะมีพลาสติกมากกว่าปลาในแม่น้ำ ทะเลสาบ และมหาสมุทรภายในปี 2593
ไลบีเรีย
ประเทศรายได้ต่ำที่มีประชากร 5.4 ล้านคน และผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศโดยรวมประมาณ 8 ล้านเหรียญสหรัฐ กำลังเผชิญกับความท้าทายในการจัดการขยะพลาสติกอย่างจริงจัง ประเทศนี้สร้างขยะมูลฝอยชุมชน 0.6 กิโลกรัมต่อคนทุกวัน โดยประมาณ 14% เป็นพลาสติกแบบใช้ครั้งเดียวทิ้ง จำนวนนี้ก่อให้เกิดขยะรายวันโดยรวม 1.3m Kg ซึ่ง 84.4% ไม่ได้รับการจัดการอย่างเพียงพอ และหาทางลงสู่แหล่งน้ำ
โปรดทราบว่าภาคการประมงมีบทบาทสำคัญในความมั่นคงด้านอาหารและเศรษฐกิจของไลบีเรีย โดยคิดเป็นสัดส่วนประมาณ 10% ของ GDP การประมงขนาดเล็กมีการจ้างงานประมาณ 33,000 คน ส่วนใหญ่อยู่ตามชายฝั่งของประเทศ ซึ่งมีส่วนช่วยในการดำรงชีวิตของชุมชนหลายแห่ง มลพิษจากพลาสติกเป็นภัยคุกคามร้ายแรงต่อความยั่งยืนของการประมงและทรัพยากรทางทะเลของไลบีเรีย เศษพลาสติก รวมทั้งอวนจับปลาและอุปกรณ์ตกปลาอื่นๆ เข้าไปพัน ทำร้าย และแม้กระทั่งฆ่าปลา เต่า นก และสัตว์น้ำอื่นๆ
ในขณะที่ขยะพลาสติกทิ้งเกลื่อนชายหาด ทางน้ำ และมหาสมุทรกำลังได้รับความสนใจอย่างมาก การประเมินขององค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติเกี่ยวกับพลาสติกเพื่อการเกษตรและความยั่งยืนได้เตือนว่าพื้นที่ที่เราปลูกพืชอาหารของเรานั้นปนเปื้อนด้วยมลพิษจากพลาสติกในปริมาณมาก ดังนั้น มลพิษจากพลาสติกยังก่อให้เกิดความเสี่ยงเพิ่มเติมต่อภาคเกษตรกรรมที่ต้องดิ้นรน ซึ่งประชากรมากกว่า 70% ต้องพึ่งพารายได้และการดำรงชีวิต
Credit : สล็อตแตกง่าย
